بهار در میان ترکمن‌ها؛ وقتی «نوروز، بهار و زن» دست به دست هم می‌دهند
 

آیین‌های بهاری درحوزه تمدنی «نوروز»-3

بهار در میان ترکمن‌ها؛ وقتی «نوروز، بهار و زن» دست به دست هم می‌دهند


به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در عشق‌آباد، مراسم عید نوروز در کشور ترکمنستان که بیش از ‪ 70‬سال زیرسلطه کمونیست‌ها قرار داشت، هر سال باشکوه‌تر از سال‌های قبل برگزار می‌شود.

شهرها و روستاهای کشور 6 میلیون نفری ترکمنستان هم‌اکنون به مناسبت نوروز آذین‌بندی شده و به همین مناسبت مراسم‌های سنتی مختلف در حال برگزاری است.

شعر خوانی، مسابقات اسب دوانی و اجرای نمایشنامه‌ها براساس کتب تاریخی ترکمن‌ها از جمله برنامه‌های ویژه ایام نوروز در اقصی نقاط ترکمنستان است.

ترکمن‌ها در این ایام غذاهای محلی خاصی همچون «نوروز کچه»، «نوروز بامه» و «سمنو» طبخ و آنها را در اختیار مردم قرار می‌دهند.

مردان و زنان جوان ترکمن نیز در روزهای جشن، بازی‌ها و سرگرمی‌های ویژه‌ای از جمله سوارکاری ، کشتی ، پرش برای گرفتن دستمال از بلندی ، برپایی جنگ خروس ، شاخ‌زنی قوچ‌ها و بازی شطرنج برگزار می‌کنند.

به هنگام انجام این بازی‌ها و سرگرمی‌ها ، ترکمن‌ها زیادی در محل جمع می‌شوند و با تشویق‌های پی‌درپی به این مسابقات رونق خاصی می‌دهند. پوشیدن لباس نو، دید و بازدید و پریدن از روی آتش از جمله آیین‌های دیگری است که ترکمن‌ها در ایام عید نوروز انجام می‌دهند.

رسانه‌های دیداری، شنیداری و مکتوب این کشور نیز بطور گسترده مطالب و آداب و رسوم ویژه نوروز را پخش می‌کنند.

پخش مستقیم برگزاری مسابقات اسب دوانی و کنسرت موسیقی در بیابان و دشت از رادیو و تلویزیون دولتی ترکمنستان از جمله برنامه‌های ویژه ایام نوروز در این کشور است.

درایام عید نوروز بیش از ‪ 90‬درصد از برنامه رسانه‌های شنیداری و دیداری این کشور به این مناسبت اختصاص دارد و مجریان نیز با قرائت اشعار شاعران ترکمن در زمینه نوروز و آمدن فصل بهار جلوه خاصی به این ایام می‌دهند.

مضمون برخی از اشعار ترکمن‌ها در زمینه درخواست بارش باران و داشتن سالی خوب و پرمحصول برای کشاورزان از خداوند متعال است.

به‌نظر می‌رسد، حاکمیت ‪ 70‬ساله روس‌ها بر مردم این منطقه تاثیری در برگزاری آیین‌های سنتی ترکمنستان نگذاشته است هر چند که به گفته ریش‌سفیدان ترکمن این مراسم هم‌اکنون همانند دوران قبل از تسلط کمونیست ها برگزار نمی‌شود.

ریش‌سفیدان ترکمن معتقدند که بابرگزاری مراسم اعیاد دینی همانند عید قربان و عید فطر باشکوهتر از نوروز برگزار می‌شود ولی حداقل از 3 سال قبل برگزاری مراسم ملی نوروز نیز پررنگ‌تر شده است.

ترکمن‌ها برگزاری مراسم نوروز را بازگشت دوباره به سنت‌های گذشته خود می‌دانند و معتقدند که برگزاری این گونه مراسم در کنار اعیاد اسلامی از مشخصه‌های ترکمن‌ها می‌باشد.

دولت ترکمنستان یک سال پس از استقلال از شوروی در سال ‪ 1992‬میلادی نوروز را به عنوان یکی از اعیاد ملی خود اعلام کرد.

«صفرمراد نیازاف» رئیس جمهوری سابق ترکمنستان که بصورت جدی سیاست بازگشت به سنت‌های کهن را در کشور خود دنبال می‌کرد نوروز را یکی از قدیمی‌ترین اعیاد ملی ترکمن‌ها معرفی نمود.

وی گفته بود که‌اجداد ما نوروز را به عنوان آغاز سال نو جشن می‌گرفتند و در 3 هزار سال پیش در نوشته‌های «اوستا» عید نوروز به‌عنوان سال نو برگزار شده است.

ترکمن‌ها برای غنابخشیدن به عید نوروز 2 جشن روز زن و جشن بهار را نیز به ایام نوروز پیوند داده و 3 جشن «نوروز، بهار و زن» را در آخرین روز اسفند و 2 روز اول سال شمسی جشن می‌گیرند.

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







انسان شناسی ، مردم شناسی و فرهنگ شناسی ایران بزرگ . Anthropology,Ethnology,and Culture of Greater Iran
identification des sources de l'ethnologie d,Iran , et des Bibliographies
درباره وبلاگ

Anthropology,Ethnology,and Culture of Greater Iran . Alireza Ayatollahi با وجود تحصیلات کارشناسی ، کارشناسی ارشد و دکتری مردم شناسی ( در گرایشهای معماری و شهرسازی - فنٌی و اقتصادی ، و فرهنگی ) در دانشگاه پرووانس فرانسه و نهایتا" دعوت به عضویت در هیئت علمی آموزشی دانشگاه شهید بهشتی در سال 1363 و تدریس مردم شناسی فرهنگی در سال 1365 در آن دانشگاه ، اذعان می کنم که در بدو امر مردم شناسی برای من علم نبود ؛ ابدا" علم نبود ؛ بیشتر یک تفنٌن بود : از سال 1335 به جمع آوری فولکلور یا فرهنگ مردم و تاحدودی مردمنگاری آگاهانه و غیر آگاهانه پرداختم . از سال 1345 وسیله ی خود نمائی و کسب شهرت بیشترم می شد و از 1351 اندک در آمدی از این راه . بعدها که در فرانسه به تحصیلات آمایش سرزمین و اقتصاد توسعه پرداختم متوجه شدم که بدون جامعه شناسی در کشورهای پیشرفته و مردم شناسی در کشورهائی نظیر ایران ، مدیریت و برنامه های فنٌی - اقتصادی آنچنان که باید و شاید به اهداف عالی خود نمی رسند . مردم شناسی یک مطالعه است ؛ یک علم به مفهوم حقیقیِ آن نیست ؛ و نتایجی که از مطالعه ی یک مردم شناس به دست می آیند نسبتا" صحیح اند و نسبتا" غلط : نه فقط مردم شناسی ، بلکه تمام علوم انسانی و اجتماعی « نسبی » هستند ؛ و چون ریاضیٌات به پاسخ هائی مطلق نمی رسند . علوم انسانی به همین دلیل روشی جامع و مانع و مسلٌم و مقبول همگان برای مطالعات خود ندارند .هرکسی با سلیقه و دیدگاه خود وارد آنها می شود و روشی پیشنهاد می کندکه باز این روشهای کار هم برخی بیشتر و برخی کمتر مورد قبول و استفاده سایر مطالعه گران قرار می گیرند . ناتوان تر از همه کسانی هستند که به ترجمه روش های مردم شناسی در سایر کشورها می پردازند که غالبا" در شناخت مردم ایران آنطور که باید و شاید کار آئی ندارند . روش و حوزه عمل این مطالعات سبب می شود که برخی « انسان » و به ویژه شیوه رفتار وی را ملاک عمل قرار دهند و به انسانشناسی anthropology معتقد باشند که انگلیسی زبانان دنیای غرب بیشتر در این طیف قرار می گیرند . برخی دیگر معتقدند که چوم اصل شناخت اجتماعی بر « روابط اجتماعی » است بنابر این اصل بر یک اجتماع ( مردم ) و شناخت آن به عنوان یک کل ، یعنی مردم شناسی ethnologie است که فرانسویان و اکثر تحصیلکردگان صادق فرانسه از این طیف اند . فرهنگ می تواند شامل قواعد رسمی و قوانین و مقررات ( که از جمله در جامعه شناسی مورد مطالعه قرار می گیرند )باشد ؛ امٌا چون حاصل رفتار ی عادٌی شده، رسم شده ، سنٌت شده ، و...در میان یک مردم است ، به خصوص در کشورهائی نظیر ایران ، مقتضی روش های شناخت مردم شناسانه است هرچند که اصطلاح فرهنگ شناسی culturologie نیز در دهه های اخیر باب شده باشد . از تدریس در این حوزه ، به خصوص در ایران ، بیزارم ؛ امٌا عاشق و حتی معتاد مطالعات مردم شناسی هستم ؛ و گرچه خود به خود هم به آن می پردازم ؛ امٌا بیشتر دوست دارم که در باره آن با دیگران هم شریک شوم . شما چطور ؟ .
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه
پيوندها